"ترافیک" در چهار راه سیاست / چرا دنبال دلیل سونامی سکته و سرطان هستند؟!

به گزارش جام جم آنلاین قصه ترافیک شهر تهران حالا موضوع بحث بسیاری است . ماجرا از هفته گذشته آغاز شد جایی که احمد حکیمی پور عضو شورای شهر تهران در ترافیک چند هفته گذشته شهر تهران را کاملا «غیر عادی» دانست. استدلال او هم البته فشار بار ترافیکی برای محل نمایشگاه بین المللی بود. این ماجرا در همان روزها با توئیت دیگر عضو شورای شهر تهران رنگ دیگری به خود گرفت. رحمت&zwnj;اله حافظی با انتشار پستی در توئیتر خود نوشت: «با فشار قالیباف، فرمانده پلیس راهور تهران عوض شد و به&zwnj;دنبال آن شاهد ترافیک سنگین در شهر طی یک&zwnj;ماه گذشته هستیم.» تا با غیرعادی خواندن ترافیک و انداختن توپ ترافیک به میدان شهرداری انتقادها از سیاسی بودن ترافیک شهر آغاز شود. جالب اینکه درست درهمان روز محمدرضا مهماندار رئیس پلیس راهنمایی و رانندگی تهران مهمان شورای شهر تهران بود و در این رابطه گفت: « خیلی از مسائل را نباید پلیسی حل کنیم، بلکه باید هریک از دستگاه&zwnj;ها به وظایف اصلی خود عمل کنند و درنهایت، رو به حل کردن مسائل به روش پلیسی برویم.» مجتبی شاکری عضو دیگر شورای شهر تهران در رابطه با اظهار نظرهای متفاوت درباره ترافیک پایتخت به جام جم می گوید: واژه غیرواقعی برای ترافیک تهران از سوی آقای حکیمی پور عنوان شد و در ادامه آقای سرخو و مختاباد در گفتگوهایی عنوان سیاسی را هم برای ترافیک به کار بردند. بنده از دوستان در مورد ادله این ادعا پرسیدم چون گمان می کردم گزارشی از دستگاه های امنیتی دارند یا شاید کار کارشناسی کردند که هیچکدام از اینها نبود. این دوستان بدون هیچ نشانه ای ادعای سیاسی بودن ترافیک را مطرح کردند.» عضو شورای شهر با انتقاد از این رفتار گفت: « این شیوه صحبت کردن جز مشوش کردن اذهان مردم و حاشیه سازی کردن برای شورای شهر هیچ فایده ای ندارد.» این عضو شورای شهر با اشاره به این که مشاوره تغییر پلیس راهور از اختیارات قانونی شهردار است و پیش از این ها هم اتفاق افتاده است به جام جم گفت: به نوعی انگشت اتهام به سوی دولت است که چرا نمایشگاه الکامپ به شهر آفتاب منتقل نمی شود به همین دلیل که این انگشت اتهام برگردد یک جعل ناشیانه صورت گرفت با این مضمون که پلیس که خودش مامور بازگشایی راه است دلیل بسته شدن ترافیک شده است!» تهران فقط ظرفیت سرویس به 6 میلیون نفر را دارد دلیل ترافیک را چه مصنوعی بدانیم، چه هدایت شده و چه سیاسی و مجعول چیزی که عیان است و عجیب این که دیده نمی شود تعداد خودرو ها در شهر تهران و تعداد پلاک کردن هر روزه خودروها و اضافه شدنشان به شهر است. نکته ای که جالب است در میان هیاهوی سیاست زده گم می شود. مجتبی شاکری در این رابطه به جام جم می گوید: « اولین نکته در ترافیک تهران همان داستان ظرف و مظروف است. این حقیقتی است که شهر تهران برای 6 میلیون نفر می تواند سرویس بدهد در صورتی که این ظرف الان دوبرابر است. همه پیامبران هم به تهران بیایند قطعا تصادف می کنند! در عین حال بدون هیچ منطق مشخصی ما پلاک کردن خودروها را ادامه می دهیم . بدتر از آن اینکه موتورسیکلت اضافه می کنیم در صورتی که هر موتورسیکلت بین 15 تا 20 برابر خودروها تولید آلاینده دارد. دیگر چرا باید دنبال دلیل سونامی سکته و سرطان باشیم. » او با اشاره به وجود 430 هزار خودرو در انبار دولت می گوید:« 430 هزر خودرو در انبار دولت است . حداقلش این است که این تعداد خوردو را در تهران توزیع نکنند. اینها امور واقعی پیش رویمان است . به جای اینکه این موارد را ببینیم می رویم نیت خوانی می کنیم که دلیل جا به جایی پلیس راهور باعث ترافیک غیرعادی شهر است! » جالب اینکه موضوع تعداد خودروها و البته اضافه شدن هر روزه خودرو و موتورسیکلت به شهر جزو موضوعات جلسه مشترک رئیس پلیس راهور تهران در شورای شهر هم بود اما کمتر رسانه ای به این موضوع اصلی پرداخت و همه این واقعیت ها در زیر حاشیه «سیاسی خواندن ترافیک پایتخت» دفن شد. سردار محمد رضا مهماندار رئیس پلیس راهور تهران در جلسه اش در شورای شهر تهران گفته بود: « در حال حاضر بیش از 4 میلیون خودرو در تهران شماره&zwnj;گذاری شده و در حال تردد است که 25 درصد این خودروها هر روز صبح از شهرهای اقماری به تهران وارد می&zwnj;شوند. این در شرایطی است که ورود این خودروها خود مشکلات بسیاری به همراه دارد و هزینه های زیادی به پایتخت وارد می کند. لذا در این بخش نیازمند قوانین تنبیهی نظیر وضع عوارض هستیم تا از ورود هر چه بیشتر این خودروها به پایتخت جلوگیری کنیم.» ترافیک هم مثل آلودگی هوا، مثل قصه ریزگردها و درست مثل بسیاری از مشکلات شهری و آسیب های اجتماعی دیگر دلایلی روشن دارد، دلایلی که رسانه ها و مردم به خوبی از آن آگاهند اما نه تنها به آن پرداخته نمی شود بلکه با واژه های «سیاسی» ، «غیرعادی» و «مصنوعی» سنجاق می شود تا با فرافکنی از موضوع اصلی آن به بیراهه رود.